We zijn een deelnemer aan het Amazon Services LLC Associates -programma, een aangesloten advertentieprogramma dat is gemaakt om een te leveren, geeft aan dat we vergoedingen kunnen verdienen door te linken naar Amazon.com en aangesloten locaties.
Hier is een willekeurige vraag die ik niet denk dat we hebben besproken: hoe veel gerechten je bezit, hoe krijg je meestal nieuwe sets en welke sets of porseleinen patronen heb je momenteel?
Ik heb eerder geschreven over hoe ik me eind jaren ’20 eeuwig single voelde, ik voelde me aarzelend om gerechten uit het college-tijdperk te upgraden en anders ‘huis op te zetten’ met dingen die ik altijd had geassocieerd met een bruiloft. Toen, op een dag tijdens het winkelen, zag ik een theekop waar ik absoluut van hield, en toen ik naar de rest van de set keek, leek het ongelooflijk geweldig en niet zo duur. (Het was de Tyler Florence -collectie van Mikasa.) Dus ik kreeg een paar gerechten. Mijn moeder, extatisch om me gerechten te krijgen, bleef stukken te koop vinden, dus ik eindigde met bijna alle stukken in de set.
Nu, helaas, bleek de set [blijkbaar te zijn] voor scheuren en chips, en sommige stukken waren uitzonderlijk zwaar of kwetsbaar – 15+ jaar later hebben we nog steeds veel stukken, maar gebruiken ze er nauwelijks een aantal. Toch nemen ze veel ruimte in beslag in onze kasten en laden.
Toen ik toen, toen ik ging trouwen, hebben we ons geregistreerd voor China (Lenox Westerly) en glaswerk (Waterford Lismore en Mikasa Cheers), en nogmaals, we kregen alle stukken-ik dacht echt dat ik vaak acht-persoons dinerfeestjes gooide, vaak, Ik veronderstel? (In feite zullen oude lezers onthouden dat in het begin in het begin van de weekend open draden China of bril bestond, alsof we allemaal samen voor een kopje koffie of een cocktail zaten.)
Voor flatware had ik een set van een Oneida -patroon gekregen waarvan ik dacht dat het Demeter werd genoemd op Century 21 (RIP), maar ik zie nu een volledige set die beschikbaar is op Amazon onder de naam “Diameter” en ik ben zo verleid! ! Jaren later zag ik ook een echt ongebruikelijke set blauw roestvrij staal uit Gorham voor ongeveer $ 60 per set (vanaf $ 200) en kreeg ik in de loop van een paar jaar/geschenken van mijn moeder acht sets.)
{gerelateerd: gooi je etentjes?}
Maar natuurlijk gebruiken we het China niet zo vaak, hoewel het gelukkig vaatwasser veilig is. Toen mijn kinderen peuters waren, kreeg ik veel zeer-hard-to-break-gerechten van Corelle-verdeelde platen! 9 ″ borden die ik veel meer gebruik dan full-size dinerborden! Mokken! Aanzienlijke kommen die geweldig zijn voor soep en popcorn! – en dat zijn degenen die we meestal allemaal gebruiken.
Dus in de loop der jaren heb ik een aantal prachtige borden of stukken gezien, maar ik aarzel echt om ze te krijgen omdat we niet de kastkamer hebben voor veel meer dan een paar stukken tegelijk. (Vooral gezien het feit dat ik veel meer in de verkoop van landgoed heb gekregen … Vaak kun je een hele set vinden met zoals 80 stuks voor minder dan $ 50!) Op dit moment krijg ik niet eens een cocktailglazen als ze in sets komen van vier, omdat we gewoon niet veel meer dan twee nodig hebben.
(En natuurlijk probeert mijn moeder me te herinneren aan alle verschillende China-sets die ze aan mij zal doorgeven uit haar collecties en beide grootmoeders, evenals mijn schoonmoeder en mijn tante. ))
Ik heb ongetwijfeld veel meningen hierover, en ik zou graag de jouwe horen-wat was je schotelsituatie in de post-college-jaren? Als u een formeel “set” of China -patroon hebt, wat is het dan? Voor degenen onder u die een beetje ouder zijn, hoe komt u meestal van oudere sets kwijt (of degradeert u ze naar opslag, zoals de kelder) en krijgen u nieuwe sets?
Stockfoto door middel van stencil.